Expositie Plant Power

VR 24 JAN t/m ZO 23 MRT

Duo-expositie AKMAR – Esther IJssels 

Plant Power is een expositie waarin de kracht van de natuur centraal staat. Al eeuwenlang verhoudt de kunstenaar zich tot de natuur. Waar in de Romantiek de kunstenaar de sublieme ervaring en de overweldigende kracht van de natuur trachtte weer te geven, stellen kunstenaars vandaag de dag ook de vraag hoe we met de natuur omgaan en welke plek wij daarin innemen. Desondanks is het verlangen naar schoonheid niet verdwenen.  

Plant Power toont het werk van twee kunstenaars, die het thema benaderen vanuit verschillende perspectieven en technieken. De expositie is een ontmoeting tussen installaties, beelden en tekeningen, die met elkaar een bijzonder gesprek aangaan.  


Opening
De opening van de expositie Plant Power vindt plaats op vrijdag 24 januari om 15.00 uur in de expositieruimte. Albert Oost (Programmeur Afslag Belvedère) opent de expositie. Iedereen is van harte uitgenodigd om hierbij aanwezig te zijn. Meld je aan voor de opening via dit formulier.

AKMAR (Groningen, 1976) studeerde in 2002 af aan het Frank Mohr Instituut. Haar werk is multidisciplinair, van video (computer-gegenereerd) tot fysieke sculptuur. In haar werk omarmt ze het principe dat alles voortdurend verandert en transformeert en toont ze materialen met hun eigen inherente kenmerken, zoals die zich in het echt manifesteren. Het gemeenschappelijke in haar werk is de vraag: wat is realiteit? Ze bevraagt de figuratieve wereld, die we als waarheid ervaren. Door de factor tijd toe te voegen in haar werk krijgt dit concept steeds een andere uitkomst. Het antwoord is diffuus en ligt verborgen in verschillende materialen en methoden. Akmar: “De Griekse filosoof Ovidius zei: ‘Alles verandert, niks vergaat’. Er is alleen metamorfose; de energie blijft. Het één gaat over in het ander, krijgt een andere uitingsvorm. Ik vind het heel interessant hoe de natuur zich daarin manifesteert."

"Alles verandert, niks vergaat."

Een van haar werken op deze expositie is Vanitas, een installatie van computerschermen waarop bloemen te zien zijn. Het zijn afbeeldingen uit bibliotheken van tekensoftwarepakketten door de jaren heen. Door de contante vernieuwing van computers en software, zijn de oude bibliotheken inmiddels niet meer te openen. In tegenstelling tot de fysieke bibliotheken die we heel goed conserveren, laten we de digitale bibliotheken gewoon verdwijnen. Akmar liet zich voor dit werk over de digitale vergankelijkheid inspireren door de typische bloemstillevens uit de 17e eeuw, waarop verschillende bloemen zijn afgebeeld, die nooit tegelijk kunnen bloeien. (“Dat was dus eigenlijk ook een soort photoshop.”) 
 
Een andere installatie, Silence will Fall, bestaat uit een collectie met water gevulde vazen waarin kleurpatronen langzame lijntekeningen maken. Via een koptelefoon kun je er ook naar luisteren. De titel refereert aan het uitgangspunt van de Britse sciencefictionserie Doctor Who, dat ‘de stilte zal vallen wanneer de oudste vraag in het universum wordt gesteld’. 

Esther IJssels (Sneek, 1954) studeerde in 2013 af aan Academie Minerva. Haar tekeningen vinden hun oorsprong in de Romantiek. In haar werk zoekt ze naar de verbinding tussen gedachten en emoties en handeling en werkwijze. Zo ontstaat een beeldende werkelijkheid die zich bevindt op de grens tussen figuratief en abstract; in het schemergebied waarin het alledaagse bijzonder en mysterieus wordt. 

Esther werkt voornamelijk met houtskool op zelfgemaakt papier. Ze doet oude documenten door de shredder, weekt de snippers in water en mixt ze tot pulp. Daarvan schept ze nieuw papier, waarin soms lettertjes en cijfertjes of stukjes kleur komen bovendrijven, die een bijzonder karakter aan het papier geven. In haar tekeningen laat ze haar verbeelding sturen door de structuur van het papier. Elke lijn die ze zet is een geconcentreerde beweging die voorkomt uit gedachten en emoties; ‘haar hand beweegt en zoekt een weg’.  

Naast deze kleinere werken op haar eigen papier toont ze ook een aantal van haar grote werken, gemaakt op ‘kant-en-klaar’ papier.  

Haar tekeningen zitten niet achter glas of in een lijst, maar hangen gewoon zo op de muur.

“Ik vind het mooi dat mijn tekeningen kwetsbaar zijn. Het weerspiegelt het leven, dat ook zo kwetsbaar is.”

- Tekst: Yvon van Apeldoorn